تعداد سیاه چاله های کشف شده با تلسکوپ هابل بیش از اندازه انتظار است
به گزارش راستابلاگ، «تلسکوپ فضایی هابل» در کشف سیاه چاله های جهان اولیه بیش از اندازه انتظار ظاهر شده است و دانشمندان نسبت به نتایج آن بسیار خوشبین هستند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، یک گروه پژوهشی بین المللی به سرپرستی دانشمندان دپارتمان نجوم «دانشگاه استکهلم»(Stockholm University) با کمک «تلسکوپ فضایی هابل» سیاه چاله های بیشتری را در جهان اولیه یافته اند که تعداد آنها بالاتر از گزارش های پیشین است. نتیجه جدید می تواند به دانشمندان کمک نماید تا بفهمند سیاه چاله های کلان جرم چگونه به وجود آمده اند.
به نقل از فیز، دانشمندان هم اکنون یک تصویر کامل را از چگونگی ایجاد نخستین سیاه چاله ها در مدت کوتاهی بعد از انفجار بزرگ ندارند. مشخص است سیاه چاله های کلان جرم که می توانند بالاتر از یک میلیارد خورشید وزن داشته باشند، کمتر از یک میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ در مرکز چندین کهکشان وجود داشته اند.
«آلیس یانگ»(Alice Young) دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه ستکهلم و از محققان این پروژه اظهار داشت: بنظر می رسد خیلی از این اجرام از آن چیزی که ما در ابتدا تصور می کردیم، پرجرم تر بوده اند یا بسیار سریع رشد کرده اند.
سیاه چاله ها نقش مهمی را در چرخه حیات همه کهکشان ها ایفا می کنند اما در درک ما از چگونگی تکامل کهکشان ها عدم قطعیت وجود دارد. محققان برای به دست آوردن یک تصویر کامل از پیوند بین کهکشان و تکامل سیاه چاله، از هابل جهت بررسی تعداد سیاه چاله ها در بین جمعیتی از کهکشان های کم نور در زمانی استفاده کردند که جهان تنها چند درصد از سن فعلی خودرا داشت.
منطقه مورد بررسی مشاهدات اولیه بعد از چندین سال باردیگر توسط هابل عکاسی شد. این کار به محققان امکان داد تا تغییرات رخ داده در روشنایی کهکشان ها را بررسی نمایند. این تغییرات، نشانه ای از سیاه چاله ها هستند. محققان با این کار، سیاه چاله های بیشتری را نسبت به روش های دیگر شناسایی نمودند.
نتایج رصدی جدید نشان می دهند که تعدادی از سیاه چاله ها احتمالاً در اثر فروپاشی ستارگان بزرگ و بکر در طول میلیاردها سال اول زمان کیهانی شکل گرفته اند. این نوع ستارگان فقط می توانستند در زمان های بسیار اولیه کیهان وجود داشته باشند برای اینکه ستارگان نسل بعدی توسط بقایای ستارگانی که قبلا زندگی کرده و مرده اند، آلوده می شوند.
جایگزین های دیگر برای تشکیل سیاه چاله عبارتند از فروپاشی ابرهای گازی، ادغام ستارگان در خوشه های بزرگ و سیاه چاله های اولیه که بر طبق مکانیسم های فرضی فیزیکی، در چند ثانیه اول بعد از انفجار بزرگ شکل گرفتند. با این اطلاعات جدید درباره ی تشکیل سیاه چاله می توان مدلهای دقیق تری را از تشکیل کهکشان ها ساخت.
ستاره شناسان با «تلسکوپ فضایی جیمز وب» نیز مشاهداتی را انجام می دهند تا سیاه چاله های کهکشانی را جستجو کنند که بلا فاصله بعد از انفجار بزرگ شکل گرفته اند. هدف آنها این است که بفهمند سیاه چاله های مورد نظر چقدر جرم دارند و در کجا واقع شده اند.
این پژوهش در «The Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب