هشدار دانشمند سابق ناسا
اینترنت ماهواره ای استارلینک می تواند همه ما را مسموم کند
به گزارش راستابلاگ، یک دانشمند سابق ناسا اخطار داده است که ماهواره های استارلینک(Starlink) ایلان ماسک می توانند میدان مغناطیسی زمین را فرسایش دهند و به آرامی همه ما را مسموم کنند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، یک فیزیکدان سابق ناسا اخطار می دهد که صورت فلکی بزرگ ماهواره ای مانند استارلینک ایلان ماسک می تواند مغناطیس کره زمین را مختل کند و تمام حیات را در معرض پرتوهای مرگبار کیهانی قرار دهد.
به نقل از دیلی میل، مطالعه جدید دکتر سیرا سولتر-هانت(Sierra Solter-Hunt) بر مبنای تخمین های جدیدی است که نشان داده است شرکت اسپیس ایکس ایلان ماسک در هر ساعت بیشتر از ۲۷۵۵ پوند(۱.۳ تن) از زباله های ماهواره های عرضه دهنده اینترنت بی سیم را در جو زمین می سوزاند و یک لایه فلزی از ذرات رسانا را در مدار بوجود می آورد.
دکتر سولتر هانت، فیزیکدان می گوید: من بسیار شگفت زده شدم. هیچ کس تحقیقات زیادی در مورد تجمع گرد و غبار فلزی از صنعت فضایی انجام نداده است.
طبق آخرین تخمین اخترشناسان در ماه مارس، حالا ۵۵۰۴ ماهواره استارلینک در مدار هستند که از این تعداد ۵۴۴۲ ماهواره فعال می باشند. اما ده ها هزار مورد دیگر هم مقرر است پرتاب شود.
این فیزیکدان اظهار داشت که ذرات این ماهواره ها در انتها چرخه حیات خود می توانند میدان مغناطیسی را که از جو زمین محافظت می کند، منحرف کننده یا به دام بیاندازند.
باآنکه او اشاره می کند که این «بدترین حالت ممکن» است، اما چنین لایه ای از گرد و غبار فلزی آبستن می تواند به «از بین رفتن اتمسفر» و مبتلا شدن زمین به سرنوشتی مشابه مریخ و عطارد منجر شود.
او توضیح می دهد: ما هم اکنون در حدود ۱۰ هزار ماهواره در مدار داریم، اما طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده احیانا این تعداد به ۱۰۰ هزار ماهواره برسد. وقتی به ۱۰۰ هزار برسیم، فکر می کنم خیلی دیر شده است.
دلیل نگرانی او اینست که این بقایای فلزی ریز بسیار بزرگتر از وزن ذرات آبستن مغناطیسی هستند که از زمین در مقابل تشعشعات کیهانی محافظت می کنند.
سنگین ترین بخش شناخته شده مغناطیس کره زمین، حلقه های بزرگ ذرات به دام افتاده به نام کمربند ون آلن هستند. این کمربند از سمت قطب شمال و جنوب با بار مغناطیسی دور زمین حلقه می زند.
وزن این ناحیه حیاتی در مقایسه با بقایای فلزی که می تواند آنرا از زمین جدا کند، بسیار کوچک است و باید اظهار داشت که کمربندهای ون آلن تنها دارای جرم کلی ۰.۰۰۰۴ پوند(یا حدود ۰.۰۰۰۱۸ کیلوگرم) هستند. جرم های بخش های دیگر مغناطیس سپهر تخمین زده نمی شوند اما در کل چگالی کمتری نسبت به کمربندهای ون آلن دارند.
به عبارت دیگر، این وزن سبک و جرم کم مغناطیس سپهر به این مفهوم است که حجم بالایی از زباله های سنگین ماهواره ای می تواند تاثیری چشم گیر و بی سابقه ای روی آن داشته باشد.
وی اضافه کرد: من فکر می کنم ما باید فورا استفاده از یونوسفر و جو را بعنوان یک سطل زباله برای صنعت فضایی متوقف نماییم.
در سالهای اخیر، هم اخترشناسان دانشگاهی و هم رقبای شرکت ماهواره ای اسپیس ایکس، شکایت رسمی به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده(FCC) در مورد جاه طلبی های شرکت استارلینک اسپیس ایکس عرضه کرده اند. اخترشناسان نگران هستند که زباله های فضایی این شرکت به صورت دائم با رصدخانه های زمینی تداخل داشته باشد و مطالعه فضا را متوقف نماید.
با این حال، بعضی از اخترفیزیکدانان و دانشمندان سیاره شناسی نسبت به بدترین سناریوی فرضی این مقاله جدید ابراز تردید کرده اند.
فیونا تامپسون(Fionagh Thompson)، محققی از دانشگاه ورهام در بریتانیا گفته است که تخمین های دکتر سولتر هانت برای تعداد ماهواره های آینده «اغراق آمیز به نظر می رسد». او تصریح کرد که این مقاله یک آزمایش فکری جالب است، اما افزود که نباید آنرا بعنوان چیزی که مقرر است رخ دهد در نظر گرفت.
دکتر جان تاردونو(John Tarduno)، یکی از متخصصان مگنتوسفر و دانشمندان سیاره شناسی در دانشگاه روچستر در نیویورک، به صورت خاص از فرضیه مقاله جدید انتقاد نمود و اظهار داشت: حتی در چگالی مورد بحث، ایجاد یک پوسته رسانای پیوسته مانند یک سپر مغناطیسی بعید است.
اما دکتر سولتر هانت می گوید که هیچ یک از منتقدان او نتوانسته اند در فرضیه اصلی او حفره ای پیدا کنند، حتی زمانیکه او شخصا انتقاد سازنده تری را درخواست کرده است.
او اظهار داشت: من برای توضیح بیشتر در مورد این که چگونه می توانم تحقیقات را بهبود بخشم با برخی از آنها تماس گرفتم و آنها به آسانی نمی دانستند چگونه می توانم مطالعه خویش را در مورد اثرات الکترواستاتیک بهبود بخشم. او در انتها اظهار داشت: ازاین رو من هم اکنون هیچ منتقد علمی را واقعی نمی دانم، و مقاله در مرحله بازنگری است.
دکتر لاولر، اخترشناس دانشگاه رجینا در کانادا که الهام بخش تحقیقات او بود، مطالعه جدید را «گام اول واقعا مهمی» خواند که توجه مورد نیاز را به مقدار «هولناک» غبار فضاپیما در جو زمین جلب می کند. دکتر لاولر می گوید: نتایج این آلودگی ماهواره ای می تواند در مقیاسی کاملا متفاوت با آن چه که ما به آن فکر می نماییم رخ دهد.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب