رشد كبد كمكی در بدن خوك ها!
راستابلاگ: محققان ˮدانشگاه پیتسبورگˮ در مطالعه اخیرشان نشان داده اند كه حیوانات بزرگی كه دارای كبد كمكی هستند می توانند از راه هپاتوسیت خود عضو جدیدی در غدد لنفاوی خود پرورش دهند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، هپاتوسیت سلول اصلی بافت پارانشیمی کبد است. هپاتوسیت ها ۵۵ تا ۶۵ درصد از جرم کبد را می سازند. علاوه بر این هپاتوسیت ها ترمیم کننده های طبیعی هستند که در غدد لنفاوی تکثیر می شوند.
هپاتوسیت(Hepatocyte) به سلول های اصلی بافت کبد گفته می شوند. محققان "دانشگاه پیتسبورگ" در مطالعه اخیرشان نشان داده اند که حیوانات بزرگی که دارای کبد کمکی هستند می توانند از راه هپاتوسیت خود عضو جدیدی در غدد لنفاوی خود پرورش دهند. در انجام این کار موقعیت مکانی نقش اساسی دارد. اگر هپاتوسیت ها در جای مناسب قرار بگیرند و احتیاج به عملکرد کبد وجود داشته باشد آنها در غدد لنفاوی یک کبد کمکی می سازند. معمولاً سلول های کبدی قابلیت بازسازی مجدد خویش را دارند اما برای احیا و بازسازی، آنها به یک محیط سالم و تغذیه ای نیاز دارند. با این وجود در بیماری کبدی مرحله پایانی، کبد به بافت اسکار متصل می شود و این مورد بازگشت سلول ها را سخت تر می کند.
دکتر "اریک لاگاس"(Eric Lagasse)استادیار صدمه شناسی دانشگاه یتسبورگ اظهار داشت: کبد دارای پتانسیلی برای تولید مجدد است. هپاتوسیت ها تلاش می کنند کبد اصلی خویش را ترمیم کنند اما نمی توانند و می میرند.
تقریباً یک دهه پیش، لاگاس و همکارانش متوجه شدند که تزریق سلول های کبدی به غدد لنفاوی موش به ایجاد کبد کمکی منجر می شود که جای کبد ناقص ناشی از ژنتیک حیوانات را می گیرد. اما موش ها کوچک هستند. لاگاس و همکارانش نیاز داشتند تا نشان دهند که یک حیوان بزرگ می تواند برای غلبه بر بیماری کبدی، توده مفهوم داری از بافت ثانویه کبد را در بدنش رشد دهد. محققان برای تقلید از بیماری کبد انسان در خوک ها، جریان منبع اصلی خون از کبد را تغییر دادند و در همان زمان، آنها یک تکه از بافت کبد سالم را برداشتند و هپاتوسیت ها را استخراج کردند. آن سلول های کبدی سپس به غدد لنفاوی شکمی همان حیوان تزریق شدند. محققان شاهد ترمیم عملکرد کبد در همه شش خوک مورد آزمایش قرار گرفته طی این آزمایش بودند و بررسی دقیق غدد لنفاوی آنها نشان داد نه تنها هپاتوسیت ها بلکه شبکه ای از مجاری صفراوی و عروقی به طور خودبخود در میان سلول های کبدی پیوندی تشکیل شده بودند. هنگامی که میزان جراحت بافت صدمه دیده در کبد اصلی حیوانات شدیدتر شد، کبدهای کمکی بزرگتر شدند و این نشان داده است که بدن حیوانات به جای فرار از رشد سبب حفظ هماهنگی توده کبد می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب