دانشمندان یک گونه تازه کشف شده در اعماق اقیانوس را تاریکی نامگذاری کردند
به گزارش راستابلاگ، در یک کشف پیشگامانه، محققان گونه جدیدی از دوجورپایان را در گودال آتاکاما در سواحل غربی آمریکای جنوبی شناسایی نمودند. این گونه در خلال مأموریت یکپارچه سیستم رصد عمیق اقیانوس(IDOOS) در سال ۲۰۲۳ در عمق تعجب آور ۷۹۰۲ متری پیدا شد که تنوع زیستی غنی و تا حد زیادی ناشناخته این گودال را نشان داده است.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، گودال آتاکاما، که تا ۸۰۰۰ متر زیر سطح اقیانوس آرام فرو می رود، بخشی از منطقه هادال است که با فشار شدید، دمای نزدیک به انجماد و تاریکی کامل مشخص می شود. با توجه به این شرایط سخت، محل زندگی اشکال منحصر به فردی است که با محیط سخت آن سازگار شده اند.
گونه Dulcibella Camanchaca معروف به «تاریکی» چیست؟
به نقل از اکونومیک تایمز، Dulcibella camanchaca در خانواده Eusiridae طبقه بندی شده است و نشان دهنده یک گونه تازه شناسایی شده است. دی ان ای ترکیب ژنتیکی متمایز آن تأیید شده و مورفولوژی یا ریخت شناسی، آنرا از سایر دوزیست های منطقه متمایز می کند.
کارولینا گونزالس(Carolina González)، اقیانوس شناس دانشگاه نسپسیون و یکی از نویسندگان این پژوهش، می گوید: تلاش مشترک و رویکرد یکپارچه این مطالعه، Dulcibella camanchaca را بعنوان گونه ای جدید تایید نمود.
نام سرده، Dulcibella است و از سنت ارجاع شخصیت های رمان اسپانیایی قرن هفدهم دن کیشوت پیروی می کند. نام گونه، «camanchaca»، به مفهوم «تاریکی» در زبان های بومی منطقه است که منعکس کننده زیستگاه این گونه در اقیانوس عمیق و بدون نور است.
چگونه «تاریکی» در اعماق پر چالش زنده می ماند؟
Dulcibella camanchaca با اندازه کمتر از چهار سانتی متر، بزرگ تر از نزدیک ترین خویشاوندان خود است و خصوصیت های منحصر به فردی مانند زائده های شکاری به نام gnathopods را داراست که برای شکار موجودات کوچک تر استفاده می شود. برخلاف دوجورپایان که معمولاً در گودال ها یافت می شوند، این گونه به صورت فعال سایر دوجورپایان را شکار می کند و نقش برجسته ی در شبکه غذایی اعماق دریا بازی می کند.
یوهانا وستون(Johanna Weston)، بوم شناس و نویسنده این مطالعه می گوید: Dulcibella camanchaca یک شکارچی با شنای سریع است که در زبان مردمان منطقه بعنوان «تاریکی» نامگذاری شده است تا نشان دهنده اقیانوس عمیق و تاریکی باشد که از آن، آمده است.
رنگ کم رنگ این گونه، یک خصوصیت رایج در گونه های اعماق دریا است که توانایی آنها را برای رشد در محیط سیاه و سفید می افزاید. کشف آن نشان دهنده استراتژی های تکاملی متنوعی است که اشکال حیات برای سازگاری با زیستگاه های سخت به کار می گیرند.
گودال آتاکاما: کانون تنوع زیستی
گودال آتاکاما که در اثر برخورد صفحات تکتونیکی ایجاد شده است، از نظر فیزیکی از دیگر گودال های اقیانوسی جدا شده و یک اکوسیستم متمایز بوجود آورده است. سطوح بالای رسوب و شرایط محیطی منحصربه فرد آنرا به کانونی برای گونه های بومی همچون دوجورپایان، حلزون ماهی ها و اژدهای گِلی تبدیل نموده است.
یافته هایی مانند Dulcibella camanchaca به درک ما از اکوسیستم گودال که تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است، می افزاید. منطقه هادال که اعماق بین ۶۰۰۰ تا ۱۱ هزار متر را در بر می گیرد، به سبب دور بودن و شرایط شدید حاکم بر آن خیلی سخت و چالش برانگیز است.
پیامدها برای تحقیقات آینده و حفاظت
این کشف بر اهمیت اکتشاف در اعماق اقیانوس تاکید می کند. محققان از یک وسیله نقلیه فرودگر که یک سکوی تخصصی و بدون اتصال است برای جمع آوری نمونه ها از گودال استفاده کردند. این فناوری برای مطالعه محیط های سخت زیر آب بسیار اهمیت دارد.
درک حیات در محیط های سخت مانند گودال آتاکاما نه تنها تنوع زیستی زمین را نمایان می کند، بلکه درکی در مورد پتانسیل حیات در سیارات دیگر، مانند قمرهای اروپا یا انسلادوس، عرضه می دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب