معرفی نشانگرهای اختصاصی کرفس کوهی بومی ایران
به گزارش راستابلاگ، محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به شناسایی نشانگرهای ریزماهواره به منظور نگهداری و استفاده مفید از توده های بومی کرفس کوهی موجود در کشور شدند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، «اکوفیزیولوژیک و توسعه نشانگرهای ریزماهواره به منظور بررسی روابط و ساختار ژنتیک جمعیت های گونه انحصاری کرفس کوهی (Kelussia odoratissima Mozaff)» عنوان طرحی است که در چارچوب رساله دکتری توسط فائزه مهدوی کیا با راهنمایی محمدتقی عبادی و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسیده است.
مهدوی کیا در رابطه با این طرح توضیح داد: ایران خاستگاه خیلی از گونه های گیاهی دارویی با ارزش است. تحقیقات زیادی در زمینه شناسایی و ارزیابی گونه های گیاهی دارویی با استفاده از صفات فنوتیپی و بیوشیمیایی صورت می گیرد که این پژوهشها در سالهای اخیر از روند شتاب زده ای برخوردار بوده است.
وی ادامه داد: به خاطر فواید ارزشمند روشهای فنی مولکولی همچون نشانگرها در سطح دی ان ای استفاده ار آنها در تحقیقات مختلف همچون اکولوژی، به نژادی و ژنتیک جمعیت رواج زیادی پیدا کرده است. نشانگرهای دی ان ای کاربرد وسیعی در استقرار و مدیریت بانک و کلکسیون ها، شناسایی ارقام و توده ها، شناسایی صحیح والدین و نتایج در تلاقی ها و شناسایی و نقشه یابی ژن های در رابطه با صفات مهم و مطالعه روند گزینش طبیعی دارند.
این پژوهشگر در ادامه بیان نمود: کشور ایران از نظر فعالیتهای پزشکی و شناخت درمان های گیاهی دارای قدمت طولانی است. سابقه درخشان ایران در طب سنتی به زمان تمدن بابلی-آشوری مربوط می شود.
وی خاطرنشان کرد: گیاه «کلوس» یا «کرفس کوهی» توسط برنامه توسعه ملل متحد بعنوان گونه در معرض خطر در ایران معرفی شده است. افزایش ارزش اقتصادی یک گونه گیاهی می تواند منجر به کاهش شدید در جمعیت های وحشی به علت استفاده بی رویه شود. برداشت از جمعیت های وحشی و روش های جمع آوری مخرب مانند حذف اندام های زیرزمینی و هوایی که برای بقای گیاهان ضروریست، می تواند تهدید جدی، تلقی و اغلب منجر به ناپدید شدن این گونه ها شود.
مهدوی کیا افزود: کرفس کوهی تنها گونه موجود در سرده Kelussia بوده که بومی منطقه نه چندان وسیع در دامنه های زاگرس مرکزی است. این گیاه دارای پتانسیل بالایی از نظر اقتصادی و اجتماعی است و دارای خواص زیادی است. کرفس کوهی به دلیل دارا بودن مواد معطر برای طعم دهی به غذا به طور گسترده در خیلی از مناطق ایران استفاده می شود. با وجود پتانسیل بالای ژنتیک کشور در مورد این محصول مهم اقتصادی هدف اصلی این پژوهش شناسایی نشانگرهای ریزماهواره به منظور حفظ و نگهداری و استفاده مفید از توده های بومی موجود در کشور برای تعیین تنوع ژنتیک بین آنها به حساب می آید که در نهایت برای برنامه های اصلاحی مفید و مفید است.
به نقل از روابط عمومی بنیاد ملی علم ایران (INSF)، وی افزود: در این پژوهش در گام اول جمع آوری توده جمعیت های مختلف از مناطق پراکنش گیاه در ایران صورت گرفته و روابط ژنتیک بین آنها بررسی گردید. در مرحله بعد نشانگرهای شناسایی شده در گونه های دیگر کرفس مورد آزمون قرار گرفتند.
او در آخر تصریح کرد: شناسایی و معرفی نشانگرهای اختصاصی برای نخستین بار در کرفس کوهی بومی کشور و عرضه اطلاعات جامع از وضعیت روابط ژنتیک توده های بومی کرفس کوهی در مناطق مختلف همچون اهداف انجام این طرح بود که خوشبختانه محقق شد.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب