کشف مجسمه ۳۰۰۰ ساله با اثر انگشت سازنده روی آن
راستابلاگ: راستابلاگ: یک مجسمه گِلی باستانی که اعتقاد بر این است که قدمت آن به قرن 9 یا 10 پیش از میلاد و عصر آهن باز می گردد، نگاهی اجمالی به زندگی اجداد ما ارائه می دهد.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، باستان شناسان مجسمه قابل توجهی متعلق به دوران عصر آهن را که به احتمال زیاد متعلق به قرن ۹ یا ۱۰ پیش از میلاد است، در کف دریاچه ای در ایتالیا کشف کردند.
عصر آهن آخرین دوره از سه عصر تاریخی فلز بعد از عصر برنز است که از ماقبل تاریخ (قبل از تاریخ ثبت شده) آغاز می شود و به پیش تاریخ (قبل از تاریخ مکتوب) می رسد.
بنظر می رسد این اثر هنری دارای اهمیت مذهبی بوده است و کارشناسان معتقدند که از جایی آمده که زمانی یک منطقه مسکونی بوده و الان به زیر آب رفته است.
کارشناسان امیدوارند با مطالعه این مجسمه متعلق به عصر آهن، بینش عمیق تری از زندگی ایتالیای باستان به دست آورند.
این کشف در سایت دیرینه شناسی زیر آب Gran Carro di Bolsena در آیولای ایتالیا انجام شد.
کشف غیرمنتظره در اعماق دریاچه بولسنا
پژوهشگران در این اکتشاف، یک مجسمه سفالی را از ته دریاچه بولسنا که یک دریاچه آتشفشانی است، کشف کردند. این مجسمه شبیه به تنه یک زن است که حدودا به اندازه یک کف دست است.
کارشناسان تاکید می کنند که مجسمه های گِلی مانند این به طور معمول در قبرستان ها و محلهای مربوط به مراسم تدفین یافت می شوند. با این وجود، این مجسمه خاص در مکانی یافت شده که زمانی منطقه مسکونی بوده است.
این کشف توسط تیم خدمات دیرینه شناسی زیر آب انجام شد و تیم مرمت اموال فرهنگی ایتالیا نیز نقش مهمی در حفظ و بازیابی این اثر سفالی ایفا کرد. آنها با غواصان دولتی در این تلاش همکاری کردند.
پژوهشگران مشاهده نمودند که این مجسمه سفالی بطور قابل توجهی حفظ شده است، بطوریکه همانطور که در بیانیه های رسمی آنها گفته شده، هنوز اثر انگشت سازنده آن بر روی آن قابل مشاهده می باشد.
آنها همین طور می گویند که این مجسمه بیشتر شبیه به یک نمونه کار اولیه بنظر می رسد تا این که یک اثر هنری تمام شده باشد.
بااینکه این مجسمه ناقص است، اما سرنخ های ارزشمندی برای تحقیق و بررسی بیشتر ارائه می دهد.
کشف روستایی از عصر آهن
منطقه Gran Carro di Bolsena یک منطقه آتشفشانی فعال است که تاریخچه خودرا دارد. این کشف اخیر نگاهی اجمالی به گذشته ای دارد که تا سال ۱۹۹۱ تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده بود.
در آن سال، پژوهشگران مجموعه ای از سنگ های با شکل غیر متعارف را به عنوان محل احتمالی روستای آیولا(Aiola) شناسایی نمودند. این سنگ ها با چشمه های آب گرم، تیرهای چوبی و قطعات سرامیک در ضلع جنوب غربی دریاچه قرار داشتند و به اوایل عصر آهن مرتبط بودند.
کارشناسان می گویند ممکنست حداقل چهار سایت مشابه وجود داشته باشد که می توانند اندازه کوچکتری داشته باشند.
پژوهشگران چهار سال پیش در سال ۲۰۲۰ یک خاکریز زیر این سنگ ها کشف کردند. اعتقاد بر این است که این همان منطقه ای است که قطعات چوب و سرامیک از آنجا منشأ گرفته است.
این یافته متخصصان را بر آن داشت تا تپه ای از خاک، منبع چوب و سرامیک را بررسی نمایند. بر طبق این شواهد، پژوهشگران براین باورند که آیولا ممکنست در دوره آبسرا(stilt-house) وجود داشته باشد که در عصر آهن اهمیت زیادی داشته است.
آبسرا به خانه یا سرپناهی گفته می شود که روی پایه های چوبی بر فراز آب دریاچه بنا شده باشد. نمونه ای از اینگونه خانه ها امروزه در کشورهای گینه نو و بورنئو و همین طور در دهانه رودخانه آمازون به چشم می خورد.
در درجه اول اینگونه خانه ها به عنوان محافظت در مقابل سیل و دور کردن حشرات استفاده می شوند. اینگونه خانه ها، یادگاری از خانه های ماقبل تاریخ خصوصاً دوره نوسنگی است. بقایایی از دهکده های آبسرایی در سوئیس، شمال ایتالیا، آلمان و اتریش نیز کشف شده است.
علاوه بر این شواهد، سکه ها و سفال های مختلف از دوران کنستانتین نشان می دهند که در این مکان تا اواخر امپراتوری روم سکونت وجود داشته است.
این اکتشافات در مجموع اهمیت تاریخی غنی این منطقه را برجسته می کنند که این مجسمه سفالی نمونه ای بارز از آنست.
منبع: rastablog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب