بیماری جدیدی که مشابه آلزایمر سبب از دست دادن حافظه می شود
به گزارش راستابلاگ، برای چندین دهه، بیماری آلزایمر بعنوان مقصر اصلی کاهش حافظه در رابطه با افزایش سن شناخته شده است. با این وجود، محققان حالا دریافته اند که سایر عارضه ها هم می توانند علایم مشابهی بخصوص در افراد مسن ایجاد کنند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، یک مطالعه جدید توسط دانشمندان کلینیک مایو معیارهایی را برای شناسایی یک سندرم از دست دادن حافظه به نام سندرم نورودژنراتیو آمنستیک غالب لیمبیک (LANS) پیشنهاد کرده اند. این بیماری شبیه آلزایمر است، اما به علت تغییرات مغزی مختلف ایجاد می شود و امکان دارد پیش آگاهی بهتری فراهم آورد.
به نقل از اس اف، سیستم لیمبیک گروهی از ساختارهای مغزی به هم پیوسته هستند که در حافظه، احساسات و رفتار نقش دارند. در این بیماری، زوال عموما در این نواحی لیمبیک اتفاق می افتد تا نواحی وسیع تر مغزی که در آلزایمر تحت تاثیر قرار می گیرند. این صدمه متمرکز منجر به مشکلات در حافظه می شود که می تواند با مرحله اولیه آلزایمر اشتباه گرفته شود، اما لَنس LANS کندتر پیشرفت می کند و به سایر توانایی های شناختی صدمه نمی زند.
دکتر دیوید تی جونز (David T. Jones)، متخصص مغز و اعصاب کلینیک مایو و نویسنده ارشد این مقاله، می گوید: ما در کار بالینی خود، بیمارانی را می بینیم که علایم حافظه آنها شبیه بیماری آلزایمر است، اما وقتی به تصویربرداری مغز یا نشانگرهای زیستی آنها نگاه می کنید، واضح است که آنها آلزایمر ندارند. تا به حال، تشخیص پزشکی خاصی وجود نداشته است که بتوان به آن اشاره نمود، اما حالا می توانیم پاسخ هایی را به این دسته از بیماران عرضه دهیم.
لَنس در مقابل آلزایمر
تصور می شود شایع ترین علت زمینه ای لَنس یک بیماری جدیدا شناخته شده به نام انسفالوپاتی TDP-43 غالبا لیمبیک در رابطه با سن (LATE) باشد.
TDP-43 پروتئینی است که در صورت تا شدن نادرست می تواند در سلول های مغز انباشته شده و سبب صدمه شود. تجمع TDP-43 عموما در مناطق لیمبیک که بخش های حیاتی برای حافظه هستند، رخ می دهد. با این وجود، محققان خاطرنشان می کنند که علل دیگری محتمل است و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
شناسایی لَنس بسیار مهم می باشد، چونکه امکان دارد به درمان های متفاوتی نسبت به آلزایمر نیاز داشته باشد. با ورود داروهای جدید آلزایمر به بازار، پزشکان به راه هایی نیاز دارند تا تشخیص دهند که کدام بیماران احیانا از آن داروها سود خواهند برد. معیارهای پیشنهادی لَنس می تواند به پیشگیری از دادن این داروهای بالقوه خطرناک و گران قیمت و عرضه آنها به افرادی که احیانا پاسخی به آن داروها نمی دهند، کمک نماید.
دکتر نیک کوریوو-لکاوالیر (Nick Corriveau-Lecavalier)، نویسنده اول این مقاله می گوید: از لحاظ تاریخی، امکان دارد فردی در دهه ۸۰ زندگی اش را با مشکلات حافظه ببینید و فکر کنید که امکان دارد به بیماری آلزایمر مبتلا باشد و اغلب این تصور امروزی است. با این مقاله، ما یک سندرم متفاوت را توصیف می نماییم که خیلی دیرتر در زندگی اتفاق می افتد. اغلب، علایم آن محدود به حافظه است و بر سایر حوزه های شناختی تأثیر ندارد. ازاین رو پیش آگاهی بهتری از بیماری آلزایمر دارد.
این مطالعه که در مجله Brain Communications انتشار یافت، نشان داد که بیمارانی که معیارهای لَنس را دارند، نسبت به افراد مبتلا به آلزایمر معمولی کاهش شناختی آهسته تری را تجربه می کنند. اسکن های مغز الگوهای انحطاط را نشان داد که به جای درگیری وسیع تر مغز که در آلزایمر دیده می شود، در نواحی لیمبیک در رابطه با حافظه متمرکز بود.
جالب توجه است که بعضی از بیماران تلفیقی از لَنس و تغییرات مغزی در رابطه با آلزایمر را داشتند. کسانی که با وجود بعضی از عوامل بیماری زای آلزایمر احتمال بالای مبتلا شدن به لَنس دارند، همچنان زوال آهسته تری را نشان می دهند که نشان داده است این سندرم امکان دارد محرک اصلی علایم آنها باشد.
تشخیص لَنس
محققان مجموعه ای از معیارهای اصلی، استاندارد و پیشرفته را برای تشخیص لَنس پیشنهاد می کنند. معیارهای اصلی شامل زوال آهسته و عموما در رابطه با حافظه است. معیارهای استاندارد شامل سن بالای ۷۵ سال، داشتن علایم خفیف با توانایی های عموما بدون مشکل غیرحافظه ای، کوچک شدن نامتناسب نواحی مغز در رابطه با حافظه و انواع خاصی از اختلالات حافظه است. معیارهای پیشرفته از اسکن مغز و آزمایش برای پروتئین های در رابطه با آلزایمر استفاده می نمایند.
با ترکیب این عوامل، پزشکان می توانند تعیین کنند که آیا بیمار دارای احتمال کم، متوسط، زیاد یا بالاترین احتمال مبتلا شدن به لَنس است. این می تواند به دریافت تصمیمات درمانی کمک نماید و انتظاراتی در مورد پیشرفت بیماری ایجاد نماید.
جونز می گوید: این تحقیق چارچوب دقیقی بوجود می آورد که سایر متخصصان پزشکی می توانند از آن برای مراقبت از بیماران خود استفاده نمایند. این امر نتایج عمده ای برای تصمیمات درمانی دارد، همچون داروهای کاهش دهنده آمیلوئید و آزمایشات بالینی جدید و مشاوره در مورد پیش آگاهی، ژنتیک و سایر عوامل.
با پیشرفت تحقیقات در لَنس و لیت (LATE)، این معیارها امکان دارد تکامل یابند. با این وجود، آنها گام مهمی در جهت شناخت دلایل مختلف از دست دادن حافظه در افراد مسن هستند. این درک دقیق تر می تواند منجر به تشخیص، پیش آگاهی و در نهایت درمان های هدفمند برای انواع مختلف زوال شناختی در رابطه با سن شود.
منبع: rastablog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب