شناسایی نخستین مورد سندرم داون در نئاندرتال ها
راستابلاگ: فسیل یک کودک نئاندرتال که بتازگی کشف شده است، نشان میدهد وی مبتلا به سندروم داون بوده و با مراقبت سایر نئاندرتال ها حداقل تا شش سالگی زنده مانده است.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، پژوهشگران دریافته اند که نئاندرتال ها که گروهی منقرض شده از انسان های باستانی هستند که تا حدود ۴۰ هزار سال پیش در اوراسیا زندگی می کردند، قادر به انجام مراقبت های دوستانه از هم نوعان خود بوده اند.
به نقل از آی ای، نخستین مورد مبتلاشدن به سندرم داون در نئاندرتال ها که بوسیله تحلیل و بررسی فسیلی فاش شد، نشان داده است که آنها از اعضای لطمه پذیر گروه اجتماعی خود حمایت می کردند.
برمبنای بررسی آناتومی جمجمه، این کودک نئاندرتال با وجود مبتلاشدن به سندرم داون که یک اختلال ژنتیکی ناشی از وجود تمام یا قسمتی از نسخه سوم کروموزوم ۲۱ است، تا ۶ سالگی زنده مانده است. این اختلال می تواند موجب ناتوانی ذهنی، عقب ماندگی رشد و تاخیر در رشد شود.
گفتنی ست که فسیل این کودک در حفاری غار کووا نگرا(Cova Negra) در والنسیای اسپانیا پیدا شد.
استفاده از اسکن توموگرافی کامپیوتر ای
یک تیم بین المللی همچون رولف کوام انسان شناس دانشگاه ینگهامتون از اسکن توموگرافی کامپیوتری برای مطالعه این فسیل بهره برد و متعاقباً نخستین مورد مبتلاشدن به سندرم داون را در نئاندرتال ها مستند کرد.
والنتین ویلاورده استاد ماقبل تاریخ در دانشگاه والنسیا اظهار داشت: جستجوهای غار کووا نگرا برای درک شیوه زندگی نئاندرتال ها در امتداد سواحل مدیترانه کلیدی بوده و به ما اجازه داده است تا این سکونتگاه را شناسایی و بررسی نماییم.
این فسیل شامل یک قطعه کوچک جمجمه از استخوان تمپورال راست است که ناحیه گوش را در بر می گیرد. اسکن توموگرافی این فسیل، پژوهشگران را قادر ساخت تا یک مدل سه بعدی را برای اندازه گیری و تحلیل و بررسی دقیق آن بازسازی کنند.
کودک نئاندرتال از لطمه مادرزادی گوش داخلی رنج می برد
این کودک نئاندرتال که پژوهشگران او را تینا نامیدند، از لطمه شناسی مادرزادی گوش داخلی همراه با سندرم داون رنج می برده است که موجب کاهش شدید شنوایی و سرگیجه ناتوان کننده می شده است.
بگفته پژوهشگران، تینا با مراقبت گسترده سایر اعضای گروه اجتماعی خود حداقل تا ۶ سالگی زنده مانده است.
رولف کوام تصریح کرد که این یک مطالعه فوق العاده است که جستجوهای دیرینه شناسی دقیق، مهارتهای تصویربرداری پزشکی مدرن و معیارهای تشخیصی را برای ثبت سندرم داون در یک فرد نئاندرتال برای نخستین بار ترکیب می کند و نتایج آن نتایج مهمی برای درک ما از رفتار نئاندرتال ها دارد.
انجام مراقبت از افراد بیمار یا لطمه دیده در بین نئاندرتال ها مدتی طولانی است که شناخته شده و علاقه به درک نتایج این رفتار در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است. چنین مراقبت هایی در جوامع نئاندرتال ممکنست به یک زمینه اجتماعی گسترده تر و پیچیده تر ارتباط داشته باشد که ارزش انطباقی قابل توجهی دارد.
این مطالعه در مجله Science Advances انتشار یافته است.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب