طی یادداشتی مطرح شد؛
حکمرانی مردمی در گفتمان انقلاب اسلامی
راستابلاگ: راستابلاگ: یک پژوهشگر مطالعات اجتماعی طی یادداشتی به موضوع حکمرانی مردمی در گفتمان انقلاب اسلامی پرداخت.
به گزارش راستابلاگ به نقل از مهر، طه اسداللهی، یک پژوهشگر مطالعات اجتماعی طی یادداشتی به موضوع حکمرانی مردمی در گفتمان انقلاب اسلامی پرداخت که جزییات آن به شرح زیر است: حکمرانی از طرف مقام معظم رهبری در گفتمان انقلاب اسلامی چنین توصیف می شود که حکومت پیغمبران، حکومتی مردمی بود؛ برای مردم و در خدمت منافع آنان بود. چنین حکومتی، با چنان پایه و قاعده ی مردمی است که می تواند اصلاحات کند. نظام اسلامی نمی تواند نسبت به فرهنگ و اخلاق مردم خود بی تفاوت باشد. نظام اسلامی نظامی نیست که فقط به فکر حفظ قدرت خود باشد و نسبت به عملکرد مردم خود - حتی اگر به ورطه ی اخلاقی بیفتند - بی تفاوت بماند. نظام اسلامی از آن چه که مردم را منحرف و گمراه می کند، رنج می برد. اما در ادبیات روز دنیا حکومت مردمی یا دموکراسی به مفهوم حکومتی است که مردم در اداره امور سیاسی مشارکت می کنند. اما این واژه در گفتمان ها و دوره های مختلف معانی متفاوت داشته است. در اواخر قرن بیستم، دموکراسی در کشورهای دموکراتیک با چالش هایی روبرو شده است و نظریه پردازان برای حل مشکلات دموکراسی بحثی تازه را تحت عنوان "حکمرانی" مطرح کرده اند. آنها معتقدند برای رهایی از بحران دموکراسی باید "از حکومت مردم سالار به حکمرانی مردم سالارانه" رسید. این حکمرانی مردم سالارانه فرایندی است که در هر سازمان و به هر اندازه می تواند وجود داشته باشد و به بخش مدیریت و رهبری، کنترل و نظارت برمی گردد. این مفهوم به ساختاری بیش از دولت خوب نیازمند است. سایر بازیگران مثل رسانه ها در بهبود و کیفیت زندگی و رفاه کلی گروههای ذی نفع تأثیرگذار هستند. در واقعیت شامل شش گروه منتفع می شود که عبارتند از: شهروندان، سازمان های داوطلبانه، کسب وکار، رسانه، دولت و نهادهای پارلمانی. با گسترش دموکراسی پس از دهه ۱۹۹۰ در جهان، موضوع حکمرانی و مردم سالاری بیشتر مورد توجه قرار گرفت و این مساله اهمیت یافت که چگونه می توان حکمرانی را به سمت مردمی شدن پیش برد. مردمی سازی حکمرانی به کوشش های جنبش های اجتماعی و نهادهای غیردولتی برای خلق فضاهای جدید مشارکتی در کلیه عرصه های حکمرانی اشاره دارد که این مشارکت منجر به تغییر و شکل دهی مجدد به رویه های حکمرانی می شود. توسعه و پیچیدگی جوامع ایجاب می کند که نقش مردم در تمامی عرصه ها پررنگ تر باشد بااینکه در دموکراسی نقش اصلی را مردم بازی می کنند لیکن دموکراسی های غربی مبتنی بر اقتصاد سرمایه داری، بیشتر بر محوریت بخش خصوصی قرار دارد تا مردم. امروزه دموکراسی ها با تغییرات عمیق بیشتر به سمت حکمرانی حرکت کرده اند که برمبنای کنش یا سیستم اداره ای است که برمبنای آن ارتباطات و تعامل بین بخش عمومی، خصوصی و دولتی تنگاتنگ و فراگیر است و در حقیقت مرز روشنی بین آنها وجود ندارد زمانی که حکمرانی به سمت مردمی سازی حرکت نماید نقش مردم در تمامی روش، شیوه اداره و انواع کنش های در رابطه با آن محوری می شود. در مردمی سازی زمینه های حضور و مشارکت مردم در زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی پررنگ تر می شود و مردم نسبت به موضوعات و مسائل اجتماعی آگاه تر و مشارکت جو تر می شوند. این مساله مشروعیت حکومت را ارتقا داده و خیلی از مسائل اجتماعی با حضور محسوس مردم در اداره جامعه حل می شود. مردمی سازی در سه عنصر خلاصه می شود؛ مشارکت و درگیر کردن مردم با حساس سازی آنها به مسائل و موضوعات جامعه، برابری در تصمیم گیری، فرصت های مشارکت و اداره جامعه و نیز استقبال از حضور نهادهای و سازمان های غیردولتی و مردمی. باتوجه به سیاست های حاکم بر گفتمان انقلاب اسلامی برمبنای بنیان های الهی و آن چه دانش سیاسی هم تأیید می کند هر چقدر در فرایندهای حکمرانی مردم بی درگیر شوند، از ظرفیتهای نهادهای مردمی بیشتر بهره گرفته شود و فرصت حضور برای تمامی اقشار به وجود آید بهتر خواهند توانست در حرکت به سمت حکمرانی مردمی نقش بازی کنند که در نهایت منجر به توسعه کشور می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب