به انگیزه سالروز تولد هنرمند
تماشای زندگی از پشت عینك كیارستمی!
عباس کیارستمی را اغلب به نگاه ساده، آرام و بدون تکلفش می شناسند؛ نگاهی که گاهی از پشت دوربین فیلم برداری عینی می شد، گاهی به واسطه لنز دوربین عکاسی و گاهی هم روی تار و پود بوم نقاشی ماندگار می شد. هرچند خیلی هم فرقی نمی کند، تمام اینها فقط بستری برای نمایش آرامش، تنهایی و سادگی بودند.
شاید نمایش تصاویر و مناظر آرامی که انگار هیچ انسانی هیچ وقت به آنها پا نگذاشته است، از هنرمندی که می گفت با صدای رشد علف ها از خواب می پریده است، چندان هم دور از انتظار نباشد. هنرمندی که در ستایش حس تنهایی گفته بود «احساس تنهایی خیلی باشکوه است. تنهایی به تو امکان حضور در هر جایی را که می خواهی می دهد؛ با تخیل در تنهایی با هر آدمی می توانی گفتگو کنی؛ هر وقت دلت بخواهد. هر جوابی از طرف او می توانی به خودت بدهی. می توانی تنها به قاضی بروی و خوشحال برگردی. ولی چطور می توانی با آدم دیگری چنین کاری بکنی؟ من در تنهایی آدم بهتری هستم. همان گونه که درخت در تنهایی درخت تر است، به نظرم آدم در تنهایی آدم تر است».
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، عباس کیارستمی یکم تیر ماه ۱۳۱۹ به دنیا آمد و ۱۴ تیر ۱۳۹۵ دارفانی را وداع گفت. تحصیلات آکادمیکش را در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه هران و با خواندن رشته نقاشی تکمیل کرد و روز به روز سربالایی زندگی حرفه ای را با سرعت بیشتری طی کرد. اما فارغ از تجربه های فیلم سازی او که با بازخوردهای ملی و بین المللی بسیاری همراه بود و اغلب نگاه منحصر به فردش نسبت به جهان اطراف مورد ستایش قرار می گرفت، بُعد دیگر زندگی کیارستمی که به اندازه فیلم هایش ماندگار شد، نقاشی ها و مهم تر از همه عکس هایش است.
نمایشگاه تصاویر عباس کیارستمی در گالری گلستان ـ ۱۳۸۸
منبع: rastablog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب