در یك پژوهش دانشگاهی بررسی شد
بدرفتاری با سالمندان، از شایعه تا واقعیت
راستابلاگ: با افزایش استانداردهای سلامت در جهان، تعداد افرادی كه به سنین شصت و پنج سال و بالاتر می رسند، افزایش قابل توجهی داشته است. این افراد بایستی به خوبی تحت حمایت قرار گرفته و مانند افراد سنین پایین تر، از حقوق مناسب خود برخوردار باشند. اما پژوهش ها نشان می دهند كه آنها گاه به شكل عجیبی مورد بدرفتاری قرار می گیرند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، یكی از چالش های مهم قرن 21، اضافه شدن جمعیت سالمندان است. در كشورهای درحال توسعه، متوسط امید به زندگی پایین است، اما بدون درنظرگرفتن مواردی مثل قحطی، شیوع كنترل نشده ایدز و سایر رویدادهای ناگوار، تعداد افراد بالای 65 سال به شكل غیرمترقبه ای در حال افزایش می باشد. كشور ما ایران نیز از این ماجرا مصون نمانده است. شمار سالمندان 60 سال و بالاتر در سال 1395، به صورت تقریبی 9.5 درصد از كل جمعیت ایران بوده است. برآوردهای سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی حاكی از آنست كه تا سال 2030 میلادی، جمعیت سالمندان در دنیا از 9 درصد به 16 درصد و در ایران نیز به 17.5 درصد افزایش خواهد یافت.
به اعتقاد متخصصان، بنابر این داده ها، پدیده سالمندی و مسائل متعاقب آن باید بعنوان یكی از مهم ترین چالش های آینده در كشور ایران در نظر گرفته شود. این درحالی است كه تحول نقش خانواده، بحران های موجود، فشارهای روانی زندگی مدرن و نظایر آن، پایگاه اجتماعی سالمندان را سست كرده و در بعضی موارد، سبب بروز سوءرفتار از طرف اعضای خانواده نسبت به سالمند شده است. این سوءرفتار ممكنست به اشكال مختلف نظیر سهل انگاری و غفلت در تامین نیازهای جسمانی، روان شناختی، بهره برداری مالی، نادیده گرفتن حقوق سالمند و حتی ضرب و شتم یا هتك حرمت توسط اعضای خانواده تظاهر كند.
جهت بررسی بیشتر این مساله در كشور ما، محققانی از دانشگاه لوم پزشكی ایران دست به انجام مطالعه ای زده اند كه در آن موارد سوءرفتارخانگی با سالمندان در شهر تهران زیر ذره بین برده شده است.
در این پژوهش توصیفی تحلیلی، ۳۱۲ سالمند بازگشت كننده به ۱۸ مركز بهداشتی درمانی و ۳۴ پایگاه بهداشتی مشاركت داشته و اطلاعات مورد نیاز پژوهشگران را بوسیله مصاحبه فراهم آورده اند. این اطلاعات سپس با استفاده از روش های آماری و با كمك كامپیوتر، تجزیه وتحلیل شده اند.
نتایج این پژوهش نشان می دهند كه حدود 10 درصد از سالمندان شركت كننده در پژوهش، سوءرفتار را از شروع دوره سالمندی تجربه كرده بودند. همین طور حدود 4 درصد این افراد، غفلت مراقبتی را گزارش كردند.
طبق این نتایج، سالمندانی كه نیاز به فرد مراقبت كننده داشتند، یعنی آن هایی كه یا همسر آنها در قید حیات نبود و یا تحت درمان افسردگی بودند، وضعیت سخت تری را ازلحاظ سوءرفتار داشتند.
در ارتباط با این نتایج، طاهره دهداری، محقق مركز تحقیقات ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشكی ایران و پنج تن دیگر از همكارانش اعلام نموده اند: «این یافته ها حاكی از آن هستند كه كاركنان بهداشتی درمانی لازم است با غربالگری سالمندان درخطر سوءرفتار، به آگاه سازی آنها در زمینه ابعاد سالمند آزاری و حقوق آنها بعنوان فرد لطمه دیده بپردازند. شناخت روش های پیش گیری از سالمند آزاری و آموزش خانواده ها در این خصوص، می تواند اقدامی مفید تلقی شود».
به اعتقاد این پژوهشگران، «همچنین تصویب قوانین مدون و ضمانت اجرایی آن درباب برخورد با موارد سوءرفتار با سالمندان، تشكیل نهادهای حمایتی برای انجام مشاوره متناسب با نوع آزار و اذیت و شرایط، وجود شبكه ارجاع بین تخصص های مختلف و خدمات حمایتی موجود در جامعه برای حمایت و تسكین آلام لطمه دیدگان، اقدامی بس ضروری در مواجهه با پدیده سالمند آزاری محسوب می شود».
این یافته های علمی پژوهشی كه در نشریه ای موسوم به «سالمند: مجله سالمندی ایران» به چاپ رسیده اند، نشان می دهند كه كاركنان بهداشتی بایستی با علایم سالمند آزاری مانند مبتلاشدن به افسردگی، جراحات بدنی و گوشه گیری آشنا گردند تا بتوانند سالمندان لطمه دیده را غربالگری كرده و خدمات مشاورهای و حمایت های لازم را برای آنها انجام دهند.
قابل ذكر است نشریه یاد شده فوق، به صورت فصل نامه (چهار شماره در سال) توسط دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی انتشار می یابد.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب